دوکتورین

هوش مصنوعی (Artificial Intelligence یا AI) به مجموعه‌ای از فناوری‌ها و سیستم‌ها اطلاق می‌شود که قادر به انجام وظایف و حل مسائل مشابه با توانایی‌های شناختی انسان‌ها هستند. این فناوری‌ها با استفاده از الگوریتم‌ها و مدل‌های پیچیده، قابلیت‌هایی مانند یادگیری، استدلال، درک زبان طبیعی، و تصمیم‌گیری را به سیستم‌های کامپیوتری می‌دهند.

### تعریف دقیق‌تر:

**هوش مصنوعی** به معنای طراحی و توسعه سیستم‌های کامپیوتری و برنامه‌های نرم‌افزاری است که توانایی انجام کارهایی را دارند که به طور معمول نیازمند هوش انسانی هستند. این شامل توانایی‌هایی مانند:

- **یادگیری ماشین (Machine Learning):** فرآیند آموزش سیستم‌های کامپیوتری به کمک داده‌ها و الگوریتم‌ها تا بتوانند از تجربیات خود یاد بگیرند و عملکرد خود را بهبود بخشند.

- **پردازش زبان طبیعی (Natural Language Processing یا NLP):** توانایی درک، تحلیل، و تولید زبان طبیعی انسانی، به گونه‌ای که سیستم‌های هوش مصنوعی قادر به برقراری ارتباط موثر با انسان‌ها باشند.

- **بینایی کامپیوتری (Computer Vision):** توانایی تحلیل و تفسیر تصاویر و ویدئوها به منظور استخراج اطلاعات مفید یا شناسایی الگوها.

- **استدلال و تصمیم‌گیری:** توانایی تحلیل داده‌ها، شبیه‌سازی نتایج احتمالی، و اتخاذ تصمیمات منطقی بر اساس اطلاعات موجود.

- **رباتیک:** طراحی و برنامه‌ریزی ربات‌ها برای انجام وظایف فیزیکی و حرکتی با توجه به اطلاعات دریافتی از محیط.

هوش مصنوعی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

1. **هوش مصنوعی ضعیف (Narrow AI):** این نوع از هوش مصنوعی به انجام وظایف خاص و محدود می‌پردازد و توانایی‌های آن تنها در حوزه‌های خاص کاربردی است، مانند دستیارهای صوتی (مثل سیری یا الکسا) و سیستم‌های توصیه‌گر.

2. **هوش مصنوعی قوی (General AI):** این نوع از هوش مصنوعی به توانایی‌های شناختی مشابه با هوش انسانی در زمینه‌های مختلف اشاره دارد و قادر به انجام هر نوع وظیفه‌ای است که انسان‌ها قادر به انجام آن هستند. این نوع هوش مصنوعی هنوز به مرحله توسعه عملی نرسیده است و بیشتر موضوع تحقیقات علمی و نظری است.

هوش مصنوعی در حال حاضر در بسیاری از جنبه‌های زندگی روزمره و صنایع مختلف به کار می‌رود و تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر جامعه و اقتصاد دارد.